پس از پيروزي انقلاب اسلامي، دولت آمريكا به دخالت‏هاي خود در امور داخلي ايران ادامه داد. در آبان 1358 كه شاه ظاهراً براي درمان به آمريكا رفت، روابط جمهوري اسلامي با آمريكا بسيار بحراني شد. ملت ايران ضمن محكوم كردن اقدامات آمريكا به دليل حمايت از رژيم محمد رضا پهلوي، خواستار استرداد وي جهت محاكمه شدند، اما آمريكا اين درخواست را رد كرد. به دنبال رد اين خواسته و نيز در پي افزايش مداخلات آمريكا در امور داخلي ايران، سفارت آمريكا در 13 آبان 1358 به تصرف دانشجويان پيرو خط امام درآمد و كليه كاركنان آن به گروگان گرفته شدند. در پي تسخير لانه جاسوسي آمريكا در تهران، شيطان بزرگ كه به ايران پس از انقلاب اسلامي، به چشم همان ايرانِ زمان رژيم ستم‏شاهي مي‏نگريست، و به دنبال شكست‏هاي سياسي، تبليغاتي و نظامي خويش براي رهايي گروگان‏ها، در اول خرداد 1359، به حربه تحريم اقتصادي توسل جست؛ اما از همان آغاز، شكست چنين توطئه‏اي روشن بود. از اينرو آمريكا به كمك بازار مشترك اروپا، داد و ستدهاي اقتصادي ايران را تحريم كرده تا ايران را منزوي سازند. ولي گذشت زمان نه تنها ايران را گوشه‏گير نساخت، بلكه باعث شد تا ايران بيشتر از قبل روي پاي خود بايستد. همچنين شركت‏هاي متعدد اروپايي و حتي آمريكايي كه از تحريم ايران متضرّر شده بودند، خواهان ارتباط اقتصادي و همكاري‏هاي دوجانبه بوده‏اند. استقبال شركت‏هاي خارجي براي همكاري با ايران به اندازه‏اي بودكه آنان به تحريم ايران توجهي نكردند و در نتيجه بُعد منفي اين تحريم گريبان غرب را گرفت.